Lagos & de West-Algarve

Een reis door het glorieuze verleden van Portugal tot aan het einde van de wereld!

Waar de reis naar de nieuwe wereld ooit begon

Lagos, een prachtige stad in het westen van de Algarve, heeft een zeer vrolijke en ontspannen sfeer. Vakantiegangers van alle leeftijdsgroepen slenteren er door de kleine straatjes van de oude stad en apprecieren de vele restaurants, bars en winkeltjes die er te vinden zijn. Ook het drukke nachtleven en de nabijgelegen spectaculaire stranden trekken vele bezoekers aan, en dit ondanks de betrekkelijk groter afstand van de luchthaven van Faro

De stranden rond Lagos werden al meer dan één keer uitgeroepen tot de mooiste ter wereld.

Lagos is niet enkel een zeer gezellig stadje, maar heeft ook een rijk verleden waar de lokale bevolking erg trots op is. 

De stad werd rond 2000 voor Christus onder de naam Lacóbriga bekend. Aanvankelijk werd het bezocht door de Feniciërs en de Carthagers. In de  15e eeuw werd de stad de uitvalsbasis voor de ontdekkingsreizen geïnitieerd door Hendrik de Zeevaarder. Deze organiseerde vanaf hier de grote ontdekkingsreizen naar het Afrikaanse continent. 

Toen de handel tussen Portugal en Afrika éénmaal tot bloei kwam, werd deze regio één van de rijkste ter wereld. De stad stond zeer bekend voor zijn handel in ivoor, goud, zilver en andere exotische goederen. Lagos werd echter ook bekend voor een zeer wrede vorm van handel, namelijk de slavenhandel. Het was namelijk deze stad, waar in de 15de eeuw de eerste slavenmarkt van Europa ontstond. Van 1576 tot 1756 was Lagos de hoofdstad van de Algarve.

Het oudste deel van Lagos is nog steeds omgeven door wallen die werden gebouwd in de 16e eeuw, toen de stad nog de residentie was van de gouverneurs van de Algarve. Ook het 17de-eeuwse fort Ponta da Bandeira, maakte deel uit van deze vestingwerken. Het fort is toegankelijk via een ophaalbrug en er is een klein museum ter plaatse over het ontdekkingstijdperk. 

Op het plein Praça Infante Dom Henrique bevindt zich een standbeeld van Hendrik de Zeevaarder, die uitkijkt op zee. Ook de kerk Santa Maria is op hetzelfde plein gelegen. Uit de oorsprongstijd van deze kerk, de 15e eeuw, is enkel de gevel overgebleven. Het restelijke gedeelte werd herbouwd na de aardbeving van 1755. 

De kerk Sint-Sebastiaan, liggend op een heuvel net achter de vismarkt, dateert uit de 14de tot 16de eeuw. Door de ligging hebt u hier een vrij en mooi uitzicht over de baai van Lagos.

De weelderige kerk San Antonio werd in 1769 herbouwd, opnieuw vlak na de alles verwoestende aardbeving van 1755. Verguld en beschilderd houtsnijwerk, mollige engeltjes en de mythische dieren verwijzen naar de barok. 

De kerk wordt gebruikt als de ingang van het regionaal museum (Museu Regionalvan Lagos. In dit kleine museum zijn er een aantal mooie priestergewaden te zien. Onder meer ziet u een gewaad dat handmatig met gouddraad geborduurd werd. Dit gewaad werd gedragen in een mis, die in 1578 die werd opgedragen aan Dom Sebastiao. Dom Sebastiao stond namelijk op het punt om naar Marokko te vertrekken, waar hij kort nadien samen met 8000 manschappen omkwam op het slagveld. 

Er zijn ook altaren te bewonderen zoals een driedimensionaal kurken altaarstuk of een mobiel altaar met een houten en bladgoud bedekt beeld van Sint-Antonius, dat in de 17de eeuw op missie gebruikt werd door het Portugese leger. In de volkerenzaal vindt u bovendien een miniatuurwerk van heel ander soort, namelijk een model van een denkbeeldig, maar typisch kustdorpje. Een inwoner van Lagos werkte er maar liefst 5300 uur aan en ook de oprichter van het museum, de heer Dr. José Formonsinho, droeg eraan bij.

Meia Praia is met een lengte van ruim 4km één van de langste zandstranden van de Algarve en het enige lange zandstrand rond Lagos. In de zomer kunt u er talloze watersporten beoefenen en het hele jaar door rustig genieten van het kabbelende water tijdens een lange en ontspannende strandwandeling.

De adembenemende kuststrook van Ponte da Piedade  bevindt zich op ongeveer 3km zuidelijk van Lagos. Onder de ruige kliffen uit zandsteen liggen rode en geelachtige rotsformaties, die toegang bieden tot talrijke verstopte grotten. De daarboven liggende kaap met vuurtoren is een schitterende locatie om van een romantische zonsondergang te genieten.

Het strand van Praia de Dona Ana werd al meerdere keren gekozen tot het mooiste strand van Europa en zelfs als één van de mooiste stranden wereldwijd! Praia de Dona Ana is dan ook hèt strand dat afgebeeld staat op ontelbaar vele postkaartjes. Het gaat hier om een vrij klein en zeer intiem strand aan de kristalheldere zee, gelegen in een beschutte baai en omringd door hoge rode rotskliffen. Vanaf hier kunt u ook de nabijgelegen grotten en inhammen per rondvaartbootje verkennen.

Lagos en omstreken bieden een prachtig panorama. Vanaf Ponte da Piedade ( tegenover de vuurtoren ), hebt u een fantastisch uitzicht over de baai van Lagos en tot aan de kuststrook van Sagres. Terwijl op de achtergrond het Monchique-gebergte te herkennen is, kunt u richting het Oosten bij helder weer zelfs Albufeira zien.

Een reis naar het einde van de wereld

De kleine havenstad Sagres is het meest zuidwestelijke stadje van het Europese continent en daarmee is het een uitstekende uitvalshoek om de prachtige stranden en de natuur van de ruige Algarvische Westkust. te verkennen. Het stadje is ook wereldbekend bij de surfers, wegens de ruige zee en ongerepte stranden in deze regio.

De grootste trekpleister van het stadje is het fort Fortaleza de Sagres. Dit imposant gebouw ligt op de arm van het steile schiereiland Ponta de Sagres en is een nationaal monument van groot historisch belang. In de tijd hielp het de stad tegen Noord-Afrikaanse invallen te beschermen. Ook Hendrik de Zeevaarder zou in dit fort de organisatie van zijn grote en gevaarlijke expedities geleid hebben. Deze expedities hebben uiteindelijk grote en onbekende West-Afrikaanse gebieden op de wereldkaart gezet en waren het begin in van de gouden eeuw van Portugal.

De 60m hoge kliffen bieden een natuurlijke bescherming van het fort en de stad. Op de binnenplaats van het fort ziet u een zeer grote windkompas (Rosa dos Ventos) en de kapel van  Nossa Senhora da Graça

De unieke windroos met een diameter van 43m werd gebruikt om de windrichting te meten.

In de kapel vindt u beelden van Sint Vincent. Het witte gebouw is gericht naar Cabo Sao Vincente en wordt omringd door ruïnes van de oude vesting. Er blijft namelijk nog maar weinig over van het fort zelf. Zoals zoveel gebouwen werd ook dit fort tijdens de grote aardbeving en tsunami van 1755 bijna volledig met de grond gelijk gemaakt.

De geografische ligging was een belangrijke strategische plaats tijdens de 15e eeuw, toen de handel en de zeevaart openbloeide tussen de Middellandse Zee, Afrika en Noord-Europa. In 1421 zou het fort gesticht zijn door de welvarende en invloedrijke Infante D. Enrique (Hendrik de Zeevaarder).

Het fort is omringd door historie en mythen. Hier zou de legendarische zeevaartschool (Vila do Infante) gestaan hebben. Prins Hendrik de Zeevaarder bracht hier astronomen, cartografen, astrologen en geografen bijeen om expedities te plannen en manieren te bedenken om de zeevaart te verbeteren. Zijn privé woning is gelegen op de Cabo São Vicente waar zich nu de vuurtoren bevindt. Echter stierf hij in het fort van Sagres in 1460.

Tijdens de Spaanse bezetting in 1587 was het fort van Sagres het middelpunt tijdens een aanval door de Britse commandant Sir Francis Drake.

Er is mogelijkheid om een wandeling te maken langs de rand van het schiereiland Ponta de Sagres. Naast de vuurtoren bevindt zich hier ook een groot tochtgat in de rotsen, waardoor u de golven, ver onder u, kunt horen. Dit tochtgat wordt de 'adem van de zee' genoemd. 

Enkele km's buiten Sagres ligt het beroemde kaap Sint Vincent (Cabo São Vicente). Volgens de legende werd deze kaap  naar een 4de-eeuwse martelaar benoemd.

De kaap heeft een mystieke uitstraling  en wordt tot vandaag ook wel "het einde van de wereld" genoemd. Oorspronkelijk gaven Griekse kroniekschrijvers deze naam aan de kaap vanwege de woeste zee, de dramatische kalksteenkliffen, de altijd aanwezige wind en het grimmige landschap.

De Romeinen vereerden deze kaap en noemden het Promontorium Sacrum. De ondergaande zon wordt er door de oceaan verzwolgen.